Credit: Y. Feng and M. Krumholz
Αυτή είναι μια εικόνα από προσομοίωση σε υπολογιστή που δείχνει μια σύγκρουση των δύο ρευμάτων του διαστρικού αερίου, όπου οδηγεί σε βαρυτική κατάρρευση του αερίου και τη δημιουργία ενός αστρικού σμήνους στο κέντρο. Σε αυτή την εικόνα, τα ρεύματα αερίου επισημάνθηκαν με μπλε και κόκκινο "χρώματα ιχνηθέτη", και το πορφυρό χρώμα υποδεικνύει την πλήρη ανάμιξη των δύο ρευμάτων αερίου κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης.
Η χημική ομοιομορφία των αστέρων στο ίδιο σύμπλεγμα, είναι το αποτέλεσμα της ταραχώδους ανάμειξης στα σύννεφα του αερίου, όπου λαμβάνει χώρα ο σχηματισμός των αστέρων, σύμφωνα με μια μελέτη από αστροφυσικούς στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στη Σάντα Κρουζ.
Τα αποτελέσματά τους, που δημοσιεύθηκαν στις 31 Αυγούστου στο Nature, δείχνουν ότι ακόμα και τα αστέρια που δεν μένουν μαζί σε ένα σύμπλεγμα, μοιράζονται ένα χημικό "δακτυλικό αποτύπωμα" με τα αδέλφια τους, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να εντοπίσουν τον ίδιο τόπο γέννησης.
"Μπορούμε να δούμε ότι τα αστέρια που αποτελούν μέρος του ίδιου αστρικού σμήνους σήμερα, είναι χημικώς όμοια, αλλά δεν είχαμε κανένα λόγο να σκεφτούμε ότι αυτό θα είναι επίσης η πραγματικότητα των άστρων που γεννήθηκαν μαζί και στη συνέχεια διασκορπίζονται αμέσως αντί να διαμορφώσουν ένα μακρόβιο σύμπλεγμα ", δήλωσε ο Mark Krumholz, καθηγητής αστρονομίας και αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στη Σάντα Κρουζ.
Ο Ήλιος μας και τα αδέλφια του, για παράδειγμα, κατά πάσα πιθανότητα λαμβάνουν τον δικό τους "δρόμο" μέσα σε λίγα εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του, είπε ο Krumholz.
Η νέα μελέτη δείχνει ότι οι αστρονόμοι θα μπορούσαν δυνητικά να βρουν τα μακρινά χαμένα αδέλφια του Ήλιου ακόμη και αν είναι τώρα στην απέναντι πλευρά του γαλαξία.
Δείτε το βίντεο εδώ: cdn.phys.org/mixinginstar
Credit: Y. Feng and M. Krumholz
Αυτή η προσομοίωση σε υπολογιστή δείχνει τη σύγκρουση των δύο ρευμάτων του διαστρικού αερίου, που οδηγεί σε βαρυτική κατάρρευση του αερίου και τη δημιουργία ενός αστρικού σμήνους στο κέντρο. Η αριστερή εικόνα, δείχνει την πυκνότητα του διαστρικού αερίου (το πιο κόκκινο δείχνει τη μεγαλύτερη πυκνότητα), και η δεξιά, δείχνει τους δύο "χρωστικούς ιχνηθέτες», προστίθενται για να δείξουν πώς το αέριο από τα δύο ρεύματα αναμιγνύεται μαζί κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης. Οι κύκλοι δείχνουν τα αστέρια.
Credit: Y. Feng and M. Krumholz
Αυτή είναι μια εικόνα από μια προσομοίωση σε υπολογιστή που δείχνει μια σύγκρουση δύο ρευμάτων του διαστρικού αερίου, που οδηγεί σε βαρυτική κατάρρευση του αερίου και τη δημιουργία ενός αστρικού σμήνους στο κέντρο. Τα χρώματα αντιπροσωπεύουν την πυκνότητα του διαστρικού αερίου (το πιο κόκκινο δείχνει μεγαλύτερη πυκνότητα).
Δείτε το βίντεο εδώ: cdn.phys.org/whysiblingst
Credit: Mark Krumholz/University of California, Santa Cruz
Αυτή η 11-δευτερολέπτων ταινία (σύνδεσμος) / (παραπάνω εικόνα), παρουσιάζει μια υπολογιστική προσομοίωση της σύγκρουσης από τα δύο συγκλίνοντα ρεύματα διαστρικού αερίου, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει σχηματίζοντας ένα σύμπλεγμα αστέρων στο κέντρο. Το 'πρόσωπο'-στην προβολή, δείχνει το επίπεδο όπου συναντιούνται τα δύο ρεύματα αερίου. Οι αριθμοί αυξάνονται ραγδαία στην επάνω αριστερή εικόνα που δείχνει το πέρασμα του χρόνου σε εκατομμύρια χρόνια. Το αριστερό πλαίσιο, δείχνει την πυκνότητα του διαστρικού αερίου (σε κίτρινο και κόκκινο είναι πυκνότερο) και στα δεξιά του πίνακα, δείχνει το κόκκινο και το μπλε "χρωστικούς ιχνηθέτες», που προστίθενται για να δείξουν με ποιο τρόπο αναμιγνύεται το αέριο κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης. Οι κύκλοι που περιγράφονται σε μαύρο είναι τα αστέρια· Τα αστέρια εμφανίζονται ως λευκά στον αριστερό πίνακα, και στη δεξιά πλευρά τα χρώμα τους απεικονίζουν το ποσό των δύο "χρωστικών ιχνηθετών" σε κάθε αστέρι. Η προσομοίωση αποκαλύπτει ότι τα ρεύματα αερίου ομογενοποιούνται επιμελώς μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από τη σύγκλιση, πολύ πριν αρχίσουν το σχηματισμό των αστεριών.
Μετάφραση: To-New-Sas
Πηγή: phys.org
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου