Το Σάββατο 6-9 και ώρα 08:00 μ.μ. θα έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε το φεγγάρι με τηλεσκόπια, η εκδήλωση θα γίνει στο παλιό λιμάνι στη Σκόπελο ελεύθερα, για όλους.
Είναι το τρίτο εξαιρετικά μεγάλη Σελήνη, είναι στο περίγειο στα 358.389 χιλιόμετρα από τη Γη.
Η οργάνωση αυτή observethemoonnight.org, θα μας δώσει τη δυνατότητα μέσω ζωντανού βίντεο να δείχνουμε το φεγγάρι από τη Σκόπελο
δηλαδή θα το βλέπουν σε όλο τον Κόσμο,
και σε όλα τα κράτη που θα λάβουν μέρος στην εκδήλωση αυτό θα είναι κάτι μοναδικό για τη προβολή της Σκοπέλου διεθνώς.
......................
Η παγκόσμια αυτή ημέρα καθιερώθηκε το 2009, από τις ομάδες εκπαίδευσης και διάδοσης της επιστήμης, των αποστολών LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter) και LCROSS (Lunar CRater Observation and Sensing Satellite) της NASA, σαν εορτασμός της επιτυχούς εισόδου τους σε σεληνιακή τροχιά.
Ένα χρόνο μετά το LRO συνεχίζει την έρευνα του από τροχιά, ενώ το LCROSS προσέκρουσε εσκεμμένα στον κρατήρα Cabeus, κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης προς αναζήτηση νερού.
Τα τελευταία αποτελέσματα της έρευνάς του LRO αποκαλύπτουν ότι οι κρατήρες στην Σελήνη είναι αποτέλεσμα βομβαρδισμού από μετεωρίτες σε δύο διακριτές δόσεις, με την πρώτη να σχηματίζει κρατήρες μεγάλου μεγέθους ενώ η δεύτερη τους μικρότερους, ενώ ανιχνεύθηκαν και πυριτιούχα πετρώματα, γεγονός που περιπλέκει την κατανόηση της προέλευσης της. (Science, 17 Σεπτεμβρίου 2010).
1) Το πιο κρύο μέρος στο Ηλιακό Σύστημα:
Πρόκειται για τον κρατήρα Hermite, κοντά στον βόρειο πόλο της Σελήνης, στον οποίο το LRO μέτρησε θερμοκρασία μείον 248 βαθμούς Κελσίου.
Συγκριτικά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η θερμοκρασία στην επιφάνεια του Πλούτωνα είναι μείον 184 βαθμοί Κελσίου.
2) Φωτογραφίες από τις περιοχές που περπάτησαν οι αστροναύτες:
Το LRO κατόρθωσε να φωτογραφίσει τα απομεινάρια των αποστολών Apollo, καθώς και τα ίχνη των αστροναυτών στην επιφάνεια της Σελήνης.
3) Λίγο ακόμη και θα έφταναν στον κρατήρα!!
Κατά την διάρκεια της αποστολής Apollo 14, οι αστροναύτες Alan Shepard και Edgar Mitchell προσπάθησαν να επισκεφθούν, με πολύ κόπο, το χείλος του κρατήρα Cone αλλά γύρισαν πίσω μετά από τις εντολές του κέντρου ελέγχου, έχοντας διασχίσει 1400 μέτρα.
Οι εικόνες του LRO δείχνουν ότι οι αστροναύτες πλησίασαν στα 30 μέτρα μόνο από το χείλος του Cone πριν γυρίσουν πίσω.
4) Ένα χαμένο σοβιετικό ρόβερ ξαναβρίσκεται:
Το 1970 οι σοβιετικοί προσεδάφισαν στην Σελήνη το ρομποτικό ρόβερ Lunokhod 1, το οποίο μετά από μια διαδρομή 10 χιλιομέτρων, έχασε επαφή με το κέντρο ελέγχου.
Οι σοβιετικοί επιστήμονες το έψαχναν με τη βοήθεια ακτίνων λέιζερ χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Τον Μάρτιο του 2009 η ομάδα του LRO ανακοίνωσε ότι το εντόπισε πολλά χιλιόμετρα από την θέση έρευνας των σοβιετικών και μετά από σαράντα χρόνια μια δέσμη λέιζερ στάλθηκε και επέστρεψε πίσω στην Γη ανακλώμενη στους ειδικούς καθρέπτες του ρόβερ.
5) Η αθέατη πλευρά της Σελήνης:
Αν και λανθασμένα αναφέρεται σαν η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, παρότι λαμβάνει το ίδιο φώς με την κοντινή πλευρά της, η μακρινή πλευρά της ήταν αόρατη στον άνθρωπο μέχρι την εποχή των πρώτων διαστημικών αποστολών.
Το LRO χαρτογράφησε με λεπτομέρεια την αθέατη πλευρά, αποκαλύπτοντας μεγαλύτερο αριθμό κρατήρων, στον οποίο περιλαμβάνεται ο μεγαλύτερος στην Σελήνη κρατήρας, η λεκάνη Aitken-Νοτίου Πόλου, και πιο ακανόνιστη επιφάνεια απ' ότι η κοντινή πλευρά.
6) Μετρώντας κρατήρες και ογκόλιθους:
Η κάμερα του LRO διαθέτει δεκαπλάσια ανάλυση σε σχέση με άλλες σεληνιακές αποστολές και μπορεί να απεικονίσει κρατήρες και βράχους στην επιφάνεια της Σελήνης, μεγέθους μόλις μερικών μέτρων.
Η μελέτη και η σύγκριση με άλλες πλανητικές επιφάνειες οδηγεί στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας του Ηλιακού μας Συστήματος.
Ο όγκος των δεδομένων που καταφθάνουν καθημερινά είναι τόσο μεγάλος, ώστε η συμβολή των απλών πολιτών στην έρευνα είναι σημαντικός.
Μπορείτε να μετρήσετε και εσείς κρατήρες και ογκόλιθους στην ιστοσελίδα moonzoo.org
7) Τα βουνά της Σελήνης:
Στην Γη οι οροσειρές σχηματίστηκαν με γεωλογικές διεργασίες εκατομμυρίων ετών σε διάρκεια. Στην Σελήνη όμως ακόμη και τα μεγαλύτερα βουνά σχηματίστηκαν σε λίγα λεπτά, ως αποτέλεσμα της πρόσκρουσης μετεωριτών και αστεροειδών στην επιφάνειά της και της μετακίνησης και ανύψωσης μεγάλων όγκων εδάφους.
Η κάμερα του LRO απεικονίζει το έδαφος από κάθετη θέση, αλλά μερικές φορές αλλάζει γωνία λήψης με αποτέλεσμα πιο δραματικές εικόνες των βουνών και των κρατήρων.
Στην εικόνα φαίνεται ο κρατήρας Cabeus, στον πυθμένα του οποίου προσέκρουσε το LCROSS.
8) Σεληνιακά κανάλια:
Τα κανάλια (rilles) στην επιφάνεια της Σελήνης είναι κοιλότητες που μοιάζουν με ποτάμια και έχουν διάφορα σχήματα.
Πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν από την κατάρρευση υπογείων ποταμών λάβας αλλά και με άλλους τρόπους.
Η λεπτομερής μελέτη μέσω των οργάνων του LRO θα βοηθήσει στην κατανόηση του τρόπου δημιουργίας τους.
9) Βάραθρα στην Σελήνη:
Το LRO φωτογράφισε δυο μεγάλα βάραθρα στην επιφάνεια της Σελήνης, τα οποία σχηματίστηκαν από την κατάρρευση της οροφής υπογείων θαλάμων με λάβα, πιθανώς λόγω πτώσης μετεωρίτη.
Στην εικόνα φαίνεται ένα βάραθρο με διάμετρο 130 μέτρα
10) Ηλιόλουστες περιοχές στην Σελήνη:
Το ηλιακό φώς προσφέρει ενέργεια και ζέστη, απαραίτητα συστατικά για τις μελλοντικές εξερευνητικές αποστολές στην επιφάνεια του δορυφόρου μας.
Η κλίση του άξονα περιστροφής της Σελήνης είναι πολύ μικρή (6,7 μοίρες) με αποτέλεσμα περιοχές με μεγάλο υψόμετρο κοντά στους πόλους να είναι σχεδόν πάντα ηλιόλουστες.
Με τις τοπογραφικές μετρήσεις του LRO βρέθηκαν περιοχές με συνεχή ηλιοφάνεια για 243 ημέρες και με διάρκεια νύχτας λιγότερο από 24 ώρες.
Η ιστοσελίδα του LRO: lunar.gsfc.nasa.gov
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου