Πίδακες και εκρήξεις στον NGC 7793

Credit:

ESA/Hubble & NASA

Απόδειξη: D. Calzetti (University of Massachusetts) and the LEGUS Team

Αυτή η νέα εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ της NASA / ESA, δείχνει τον NGC 7793, ένας σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό του Γλύπτη περίπου 13 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. 
Ο NGC 7793 είναι ένας από τους λαμπρότερους γαλαξίες στην Ομάδα του Γλύπτη, και μία από τις πιο κοντινές ομάδες γαλαξιών στην τοπική ομάδα - η ομάδα των γαλαξιών περιέχει τον γαλαξία μας, και τα Νέφη του Μαγγελάνου.

Η εικόνα δείχνει τους σπειροειδείς βραχίονες του NGC 7793 και μια μικρή κεντρική διόγκωση. 
Σε αντίθεση με κάποιες άλλες σπείρες, ο NGC 7793 δεν έχει πολύ έντονη σπειροειδή δομή και το σχήμα του είναι συγκεχυμένο περαιτέρω από το διάστικτο μοτίβο της σκοτεινής σκόνης που απλώνεται σε ολόκληρο το πλαίσιο. 
Η περιστασιακή έκρηξη του φωτεινού ροζ, μπορεί να φανεί στο γαλαξία, τονίζοντας τα αστρικά "βρεφοκομεία" που περιέχουν πρόσφατα σχηματισμένα μωρά άστρων.

Αν και μπορεί να φαίνεται γαλήνιος και κομψός από την πλευρά μας, αυτός ο γαλαξία είναι στην πραγματικότητα ένα πολύ δραματικό και βίαιο μέρος. 
Οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει ένα πολύ ισχυρό μικροκβάζαρ μέσα στον NGC 7793 - ένα σύστημα που περιέχει μια μαύρη τρύπα, ή οποία τρέφεται ενεργά με υλικό από ένα συνοδό άστρο. 
Ενώ πολλά πλήρους μεγέθους κβάζαρ είναι γνωστά στους πυρήνες των άλλων γαλαξιών, είναι ασυνήθιστο να βρεθεί ένα κβάζαρ στο δίσκο ενός γαλαξία παρά στο κέντρο του.

Τα μικρο-κβάζαρ, είναι σχεδόν σαν μοντέλα κλίμακας - που επιτρέπουν στους αστρονόμους να μελετήσουν τα κβάζαρ λεπτομερώς. 
Καθώς το υλικό πέφτει προς τα μέσα προς αυτή την μαύρη τρύπα, δημιουργεί ένα δίσκο που στροβιλίζεται γύρω από αυτό. 
Ορισμένο από το αέριου που καταρρέει, προωθείται βίαια προς τα έξω σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες, δημιουργώντας πίδακες ραβδώσεων έξω στο διάστημα σε αντίθετες κατευθύνσεις. 
Στην περίπτωση του NGC 7793, αυτοί οι πίδακες είναι απίστευτα ισχυροί, και βρίσκονται στη διαδικασία της δημιουργίας μιας διαστελλόμενης φυσαλίδας θερμού αερίου περίπου 1.000 ετών φωτός ολόκληρη.


To-New-Sas

Πηγή: spacetelescope.org