Τα μαγνητικά πεδία των άστρων ηλιακού-τύπου

Credit: Hinode, JAXA/NASA

Ζωηρά πορτοκαλί ρεύματα εξαιρετικά-καυτού, ηλεκτρικά φορτισμένου αερίου (πλάσματος) τόξου από την επιφάνεια του Ήλιου αποκαλύπτει τη δομή του ηλιακού μαγνητικού πεδίου που προκύπτει κατακόρυφα από μια ηλιακή κηλίδα.

Οι αστρονόμοι μελετούν τώρα τα μαγνητικά πεδία στα αστέρια ηλιακού τύπου χρησιμοποιώντας τεχνικές της πολωσιμετρίας.

Ο Ήλιος περιστρέφεται αργά, περίπου μία φορά κάθε 24 ημέρες στον ισημερινό του, αν και το θερμό αέριο σε κάθε γεωγραφικό πλάτος περιστρέφεται σε ένα ελαφρώς διαφορετικό ρυθμό.
Η περιστροφή βοηθά να οδηγήσει τους μηχανισμούς αυτής της ισχύς των αστρικών μαγνητικών πεδίων, και αργά περιστρεφόμενου ηλιακού τύπου άστρων βοηθά επίσης να εξηγηθεί ο κύκλος της ηλιακής δραστηριότητας.
Στην περίπτωση των άστρων ηλιακού τύπου που περιστρέφονται πολύ γρηγορότερα από ό, τι ο σύγχρονος Ήλιος, το δυναμό φαίνεται να δημιουργείται από ριζικά διαφορετικούς μηχανισμούς που, μαζί με πολλές λεπτομέρειες του ηλιακού μαγνητικού πεδίου παραγωγής, δεν είναι καλά κατανοητοί.
Οι αστρονόμοι προσπαθούν να καταλάβουν το δυναμό σε ένα ευρύ φάσμα των αστέρων ηλιακού τύπου (και πώς εξελίσσονται), παρατηρώντας ποικιλία ενεργών αστέρων, και τα δύο, αργών και γρήγορων περιστροφών, για να εξετάσουν πώς οι διάφορες φυσικές παράμετροι των άστρων ενισχύουν ή αναστέλλουν τις διαδικασίες δυναμό.



Η μελέτη: pin1.harvard.edu (πρέπει να είστε μέλος για να την δείτε)


To-New-Sas

Πηγή: Smithsonian Astrophysical Observatory