Ταξιδιώτης: «Ηλιακό τσουνάμι» εξακολουθεί να ταξιδεύει στο διαστρικό διάστημα

Καλλιτεχνική απεικόνιση δείχνει τον Ταξιδιώτη 1 της NASA με φόντο τα αστέρια.

Το «παλιρροϊκό κύμα» όπου το διαστημόπλοιο "Ταξιδιώτης 1" της NASA άρχισε να αντιμετωπίζει νωρίτερα αυτό το χρόνο, πολλαπλασιάζεται, σύμφωνα με τα νέα αποτελέσματα. 
Είναι η μεγαλύτερη διάρκεια ζωής κύματος που οι ερευνητές έχουν δει στο διαστρικό διάστημα.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι θα φαντάζονταν το διαστρικό μέσο ομαλό και αθόρυβο. 
Αλλά αυτά τα κρουστικά κύματα φαίνονται να είναι πιο συχνά από ό, τι νομίζαμε», δήλωσε ο Don Gurnett, καθηγητής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. 
Ο Gurnett παρουσίασε τα νέα δεδομένα τη Δευτέρα, 15 Δεκέμβρη στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο.

Ένα "τσουνάμι" εμφανίζεται όταν ο ήλιος εκπέμπει μια στεφανιαία μαζική εκτίναξη, ρίχνοντας ένα μαγνητικό σύννεφο πλάσματος από την επιφάνειά του. 
Αυτό δημιουργεί ένα κύμα πίεσης. 
Όταν το κύμα τρέχει μέσα στο διαστρικό πλάσμα - τα φορτισμένα σωματίδια βρίσκονται στο διάστημα μεταξύ των άστρων - με αποτέλεσμα ένα κρουστικό κύμα διαταράσσει το πλάσμα.

«Το τσουνάμι προκαλεί στο ιονισμένο αέριο που είναι εκεί έξω να παράξει ηχώ-"τραγουδιού" ή να πάλλεται όπως ένα κουδούνι,» δήλωσε ο Ed Stone, επιστήμονας του έργου για την αποστολή "Ταξιδιώτης 1", που βασίζεται στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια στη Πασαντένα.

Αυτό είναι το τρίτο κύμα που λαμβάνει ο "Ταξιδιώτης 1". 
Το πρώτο ήταν τον Οκτώβριο-Νοέμβριο 2012, και το δεύτερο τον Απρίλιο-Μάιο 2013 που αποκάλυψε μια ακόμα υψηλότερη πυκνότητα πλάσματος. 
Ο Ταξιδιώτης 1 εντόπισε το πιο πρόσφατο συμβάν τον Φεβρουάριο, και συνεχίζει με στοιχεία από το Νοέμβριο. 
Το διαστημικό σκάφος έχει μετακινηθεί προς τα έξω 250 εκατομμύρια μίλια (400 εκατομμύρια χιλιόμετρα) κατά τη διάρκεια του τρίτου σήματος .

(Φωτογραφία:  NASA/JPL-Caltech )
Στο βίντεο της NASA, ο πραγματικός ήχος των ηλιακών τσουνάμι πoυ έφτασαν μέχρι τον Ταξιδιώτη 1 

Δεν είναι σαφές για τους ερευνητές ποια είναι η ασυνήθιστη μακροζωία του συγκεκριμένου κύματος και τι μπορεί να σημαίνει. 
Επίσης, είναι αβέβαιο ως προς το πόσο γρήγορα κινείται το κύμα ή πόσο εύρος περιοχής καλύπτει.

*Κύματα στο άπειρο

Ταξιδιώτης: «Ηλιακό τσουνάμι» εξαπλώνεται στον διαστρικό χώρο

Πασαντίνα, Καλιφόρνια

Ένα διαστημικό «τσουνάμι» που προκλήθηκε από έκρηξη στον Ήλιο το 2013 συνεχίζει να διαδίδεται στον διαστρικό χώρο, αποκαλύπτουν παρατηρήσεις της ιστορικής αποστολής Voyager 1, του πρώτου σκάφους που βγήκε από το Ηλιακό Σύστημα.

«Οι περισσότεροι επιστήμονες θα περίμεναν ότι το διαστρικό μέσο θα ήταν ομαλό και ήρεμο. Όμως αυτά τα ωστικά κύματα φαίνεται πως είναι πιο συχνά από ό,τι νομίζαμε» δήλωσε ο Ντον Γκάρνετ, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Άιοβα, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Οι εκρήξεις

Τα διαστημικά «τσουνάμι» πηγάζουν από τις λεγόμενες εκτινάξεις στεμματικού υλικού, εκρήξεις στην επιφάνεια του Ήλιου που εκτοξεύουν δισεκατομμύρια τόνους σωματιδίων στο Διάστημα και δημιουργούν έτσι ένα κύμα πίεσης.

Όπως ισχύει και για τον ήχο, τα κύματα πίεσης δεν διαδίδονται στο απόλυτο κενό. Αντίθετα όμως με ό,τι θα φανταζόταν κανείς, ο διαστρικός χώρος μόνο κενός δεν είναι. Είναι στην πραγματικότητα γεμάτος με ιονισμένα σωματίδια, ή πλάσμα, που προέρχεται από μακρινά άστρα.

Όταν το ηλιακό κύμα φτάσει στο διαστρικό χώρο αναγκάζει το πλάσμα να δονείται «σαν καμπάνα», εξηγεί ο Εντ Στόουν, επιστήμονας της αποστολής Voyager στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια.

Το «τσουνάμι» που εξετάζει η τελευταία μελέτη έγινε αντιληπτό από το Voyager 1 τον Φεβρουάριο και συνεχίστηκε τουλάχιστον μέχρι το Νοέμβριο, ανέφεραν οι ερευνητές σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Γεωφυσικής που πραγματοποιείται στο Σαν Φρανσίσκο.

Ήταν το τρίτο ωστικό κύμα που φτάνει το Voyager. To πρώτο καταγράφηκε τον Οκτώβριο του 2012 και το δεύτερο ακολούθησε τον Απρίλιο του 2013.

Το δεύτερο αυτό τσουνάμι βοήθησε τους ερευνητές της NASA να επιβεβαιώσουν ότι το ιστορικό σκάφος είχε πια βγει από το Ηλιακό Σύστημα. Συγκεκριμένα, βγήκε από τη λεγόμενη ηλιόπαυση, μια «φυσαλίδα» φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο και τελικά συγκρούονται με τα εισερχόμενα σωματίδια του διαστρικού χώρου.

Το πλάσμα

Οι αστροφυσικοί γνώριζαν ότι το πλάσμα του διαστρικού χώρου πρέπει να είναι πυκνότερο από το πλάσμα της ηλιόσφαιρας. Ο μετρητής πυκνότητας πλάσματος στο Voyager-1 είχε χαλάσει, ωστόσο οι ερευνητές μπόρεσαν να υπολογίσουν έμμεσα την πυκνότητα των σωματιδίων από τη συχνότητα των δονήσεών του. 

Η συχνότητα των δονήσεων στο ηλιακό τσουνάμι του 2013 έδειξε ότι η πυκνότητα του πλάσματος στην περιοχή όπου βρισκόταν τότε το Voyager ήταν 40 φορές πυκνότερο από ό,τι ήταν μέχρι τότε -ένδειξη ότι το σκάφος βρισκόταν πια στο πυκνό πλάσμα του διαστρικού χώρου.

Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η συχνότητα των δονήσεων βρίσκεται εντός των ορίων της ανθρώπινης ακοής, κάτι που σημαίνει ότι οι ήχοι του διαστρικού χώρου μπορούν να γίνουν ακουστοί χωρίς επεξεργασία (δείτε το παραπάνω βίντεο).

«Όταν ακούσετε αυτή την ηχογράφηση, έχετε στο μυαλό σας ότι πρόκειται για ιστορικό γεγονός. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφουμε τους ήχους του διαστρικού χώρου» είχε σχολιάσει τότε ο Ντον Γκάρνετ, υπεύθυνος του οργάνου που καταγράφει τα κύματα πλάσματος.

Η αποστολή

Ο Ταξιδιώτης 1 εκτοξεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1977, περίπου δύο εβδομάδες μετά το σχεδόν πανομοιότυπο Ταξιδιώτη 2. Τα δύο σκάφη έκαναν μια περιοδεία στο Ηλιακό Σύστημα και επισκέφθηκαν τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα.

H NASA συνεχίζει να επικοινωνεί με τα δύο σκάφη παρά τις τεράστιες αποστάσεις τους. Τα σήματα από τη Γη χρειάζονται 18 ώρες για να ταξιδέψουν με την ταχύτητα του φωτός μέχρι το Voyager 1, σε απόσταση 15,5 δισ. χιλιομέτρων.


Tο Voyager 2 αναμένεται να εξέλθει του Ηλιακού Συστήματος σε μερικά χρόνια.* 

To-New-Sas

Πηγή: ΝΑΣΑ - in.gr (κείμενο σε *)