Η «τέλεια καταιγίδα» σβήνει τον σχηματισμό των άστρων γύρω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα

Credit: B. Saxton (NRAO/AUI/NSF)

Αυτή είναι η εντύπωση καλλιτέχνη της κεντρικής περιοχής του NGC 1266.

Πίδακες υψηλής ενέργειας τροφοδοτούνται από τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που μπορούν να εκτοξεύσουν μακριά το καύσίμο ενός γαλαξία αστρικής διαμόρφωσης, με αποτέλεσμα τους λεγόμενους «κόκκινους και νεκρούς» γαλαξίες: εκείνοι γεμάτοι με αρχαία κόκκινα αστέρια που ακόμη περιέχουν λίγο ή καθόλου αέριο υδρογόνο για τη δημιουργία νέων.

Credit: B. Saxton (NRAO/AUI/NSF)

Εικονογράφηση καλλιτέχνη της κεντρικής περιοχής του NGC 1266 κοντά στην κεντρική μαύρη τρύπα του με πίδακα αερίου και κινήσεις που υποδεικνύονται (κίτρινα και λευκά βέλη, αντίστοιχα). Οι κινήσεις του αερίου μεγάλης κλίμακας προκαλούν αναταραχή στις μικρότερες κλίμακες, αποτρέποντας τον σχηματισμό αστέρων.

Credit: NASA/ESA Hubble; ALMA (NRAO/ESO/NAOJ)

Μια συνδυασμένη εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ / ΑΛΜΑ, του NGC 1266. Τα δεδομένα από το ΑΛΜΑ (πορτοκαλί) εμφανίζονται στην κεντρική περιοχή.

Credit: NASA/ESA Hubble; CARMA; Katey Alatalo

Μια συνδυασμένη εικόνα από το Χαμπλ / ΚΑΡΜΑ, του NGC 1266. Το μεγεθυμένο τμήμα, δείχνει το μοριακό αέριο που προωθείται από πίδακες της μαύρης τρύπας (κόκκινο και μπλε), τα κεντρικά δεδομένα από το ΚΑΡΜΑ (κίτρινο) δείχνουν το πυκνό μοριακό αέριο.

To-New-Sas

Πηγή: PHYS.ORG