Σύλληψη του ηλιακού μέγιστου

Όνομα εικόνας: Σύλληψη του ηλιακού μέγιστου αποστολή του δορυφόρου

Αποστολή του STS-41C της  NASA, Απρίλιος 1984: αιχμαλωτίζοντας το ηλιακό μέγιστο με τη Δορυφορική αποστολή.


Εκτοξεύθηκε 6 Απριλίου 1984, ένας από τους στόχους της αποστολής STS-41C ήταν να επισκευάσει τη κατεστραμμένη "ελεύθερη-πτήση" ηλιακού μέγιστου της αποστολής του δορυφόρου (SMMS).

Το αρχικό σχέδιο ήταν να φτάσει έξω από το SMMS  για τις απαραίτητες επισκευές.

Στη φωτογραφία είναι ειδικός της αποστολής George Nelson ενώ πλησιάζει το κατεστραμμένο δορυφόρο σε μια προσπάθεια σύλληψης.

Αυτή η απόπειρα ήταν ανεπιτυχής

Ήταν απαραίτητο να συλλάβει το δορυφόρο μέσω του απομακρυσμένου συστήματος χειρισμού τροχιάς (RMS) και να τον στερεώσει το στο φορτίο προκειμένου να εκτελέσει την επισκευή, η οποία περιελάμβανε την αντικατάσταση του συστήματος ελέγχου και το πλαίσιο στεμματογράφου/ πολωσίμετρο ηλεκτρονικών.

Το SMMS αρχικά ξεκίνησε στο διάστημα μέσω του πυραύλου Delta τον Φεβρουάριο του 1980 με σκοπό να παρέχει ένα μέσο για τη μελέτη ηλιακών εκλάμψεων κατά τη διάρκεια του πιο ενεργού μέρους του τρέχοντος κύκλου των ηλιακών κηλίδων.

Ο Δρ Einar Tandberg-Hanssen του κέντρου διαστημικών πτήσεων Μάρσαλ, επιστήμες εργαστηρίου, ήταν κύριος ερευνητής για το υπεριώδες φασματόμετρο και πολωσίμετρο, ένα από τα επτά πειράματα του Ηλιακού Μέγιστου(Solar Max).



Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: http://mix.msfc.nasa.gov