Ο Ήλιος κάποτε πιστεύεται ότι παρείχε ενέργεια για όλη τη ζωή πάνω στη Γη - πράγμα που σημαίνει ότι η ζωή δεν θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς αυτόν.
Κατά τον 20ο αιώνα, όμως, αστροβιολόγοι άρχισαν να εξερευνούν τα πιο απομακρυσμένα και σκληρά περιβάλλοντα της Γης, οι επιστήμονες άρχισαν να εξετάζουν την υπόθεση αυτή.
Γνωρίζουμε πλέον ότι πολλοί μικροοργανισμοί είναι σε θέση να λάβουν την ενέργεια που χρειάζονται για τη ζωή μέσα από χημικές αντιδράσεις που δεν περιλαμβάνουν το φως του ήλιου.
Αυτοί οι απίστευτοι οργανισμοί μπορούν να βρεθούν σε πολλά περιβάλλοντα - σε ιζήματα κάτω από το σκοτεινό πυθμένα του ωκεανού σε μικροσκοπικές "θήκες" νερού στο εσωτερικό στερεού βράχου.
Πολλά ερωτήματα σχετικά με αυτά τα μικροβιακά οικοσυστήματα παραμένουν.
Πώς τα μικρόβια εισχωρούν βαθιά κάτω από την επιφάνεια στην πρώτη θέση;
Υπάρχουν κοινότητες ικανές να αναπτύσσονται, ή μήπως απλά το είδος που μένει εκεί, ανακυκλώνει τα θρεπτικά συστατικά και το διοξείδιο του άνθρακα από τα νεκρά κύτταρα;
Πόση από τη βαθιά βιόσφαιρα στην πραγματικότητα είναι ενεργή, και πόση από αυτή είναι νεκρή ύλη που παγιδεύεται αργά, δημιουργείται λείανση κίνησης της γεωλογίας του πλανήτη μας;
Επιτόπιες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι οι μικροοργανισμοί στο υπέδαφος μπορεί να είναι ζωντανή και δραστήρια ζωή, ακόμα και όταν θάβονται χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια.
Αλλά δεν είμαστε ακόμα απόλυτα σίγουροι για το πόσο μεγάλη είναι η ζωή κάτω από την επιφάνεια της βιόσφαιρας, πόσο βαθιά πηγαίνει πραγματικά, και πώς προήλθε.
Μετάφραση: To-New-Sas
ΠΗΓΗ: http://astrobiology.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου