MSH 11-62 και G327.1-1.1: σουπερνόβα κρουστικών κυμάτων, αστέρες νετρονίων και «αστακοί»

Ακτίνων-Χ εικόνες του G327.1-1.1 και το MSH 11-62

(Credit: NASA/CXC/GSFC/SAO/P.Slane et al, T.Temim et al.)

Αριστερή εικόνα: Μια μακρά παρατήρηση με το Τσαντρα του κατάλοιπου υπερκαινοφανούς MSH 11-62 αποκαλύπτει ένα ακανόνιστο κέλυφος του καυτού αερίου, σε κόκκινο χρώμα, γύρω από ένα εκτεταμένο νεφέλωμα της υψηλής ενέργειας ακτίνων-Χ, εμφανίζεται σε μπλε χρώμα.

Δεξιά εικόνα: Η εικόνα από το Τσάντρα του G327.1-1.1 δείχνει ένα κρουστικό κύμα κινούμενο προς τα έξω (ανοικτό κόκκινο χρώμα) και ένα λαμπρό νεφέλωμα πάλσαρ ανέμου (μπλε). (Περισσότερα)

• Δύο νέες εικόνες από το Τσάντρα των καταλοίπων των σουπερνόβα αποκαλύπτουν τις λεπτές δομές που άφησαν πίσω τους μετά από την τεράστια έκρηξη άστρων.

• Οι ισχυροί άνεμοι από σωματίδια υψηλής ενέργειας που απελευθερώνεται από τον πυκνό πυρήνα του νεκρού άστρου δημιουργήσουν τα λεγόμενα πάλσαρ νεφελώματα ανέμου.

• Το MSH 11-62 και G327.1-1.1 είναι παραδείγματα του πόσο περίπλοκος μπορεί να είναι ο απόηχος των αστρικών εκρήξεων.

Ένα σουπερνόβα που σηματοδοτεί το θάνατο ενός τεράστιου άστρου στέλνει τιτάνια κύματα κραδασμών μέσα από το διαστρικό διάστημα. 
Ένα υπερ-πυκνό άστρο νετρονίων συνήθως μείνει πίσω, το οποίο απέχει πολύ από τον θάνατο, καθώς εκλύει μια χιονοθύελλα σωματιδίων υψηλής ενέργειας. 
Οι δύο νέες εικόνες από το Παρατηρητήριο Τσαντρα ακτίνων-Χ της NASA, προσφέρουν μαγευτική θέα - συμπεριλαμβανομένου ενός αινιγματικού χαρακτηριστικού γνωρίσματος σαν αστακού, του συγκροτήματος μετά από ένα σουπερνόβα.

Όταν ένα άστρο μεγάλης μάζας ξεμείνει από τα καύσιμα με αποτέλεσμα μια έκρηξη σουπερνόβα, οι κεντρικές περιοχές συνήθως καταρρέουν για να σχηματίσουν ένα αστέρι νετρονίων. 
Η ενέργεια που παράγεται από το σχηματισμό του άστρου νετρονίων ενεργοποιεί ένα σουπερνόβα. Καθώς το ωστικό κύμα κινείται προς τα έξω-σαρώνει μέχρι το διαστρικό αέριο, ένα αντίστροφο κρουστικό κύμα κινείται προς τα μέσα, θερμαίνοντας την αστρική εκτίναξη.

Παράλληλα, η γρήγορη περιστροφή και το έντονο μαγνητικό πεδίο του άστρου νετρονίων, γνωστό και ως πάλσαρ, συνδυάζεται για να δημιουργήσει έναν ισχυρό άνεμο από σωματίδια υψηλής ενέργειας. 
Αυτό το λεγόμενο πάλσαρ νεφέλωμα ανέμου, μπορεί να λάμπει έντονα σε ακτίνες-Χ και ραδιοκύματα.

Το MSH 11-62 βρίσκεται περίπου 16.000 έτη φωτός από τη Γη. 
Το προσκήνιο του MSH 11-62 είναι στιγματισμένο με εκατοντάδες πηγές που σχετίζονται με το ανοιχτό αστρικό σμήνος Τρουμπελ 18 (Trumpler 18), που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 5.000 ετών φωτός, αποκαλύπτοντας μια τεράστια συλλογή από αστέρια.

Οι δύο δομές που μοιάζουν με νύχια αστακού, προεξέχουν κοντά από το το κεφάλι του νεφελώματος πάλσαρ ανέμου. 
Η προέλευση αυτών των χαρακτηριστικών, η οποία μπορεί να παράγεται από την αλληλεπίδραση του πάλσαρ ανέμου με τους αντίστροφους κραδασμούς, είναι άγνωστη.




To-New-Sas

Πηγή: CHANDRA X-RAY OBSERVATORY