Άστρική έκρηξη στις εξωτερικές περιοχές του Σύμπαντος παρέχει ενδείξεις για το σχηματισμό μαύρης τρύπας

Αναγνώριση: NASA, Goddard Space Flight Center της / S. Wiessinger. Credit: UPV / EHU

Πάνω αριστερό πλαίσιο (α): Εικόνα του τομέα του GRB121024A λαμβάνεται από το Very Large Telescope (VLT), στη Χιλή. Το GRB121024A είναι το σημείο που χαρακτηρίζεται από τις διακεκομμένες γραμμές. Η λάμψη του GRB121024A στην εικόνα δεν αντιστοιχεί με την απόστασή του από τη Γη. Στην πραγματικότητα, όπως μπορεί να φανεί, το GRB121024A είναι ένα από τα φωτεινότερα αντικείμενα στον τομέα, παρά το γεγονός ότι είναι ένα από τα πιο μακρινά, αν όχι το πιο μακρινό, στην εικόνα. Έτσι, το σημείο που επισημαίνεται αντιστοιχεί στην έκρηξη ενός άστρου σχετικά με ~ 11.000 εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν η ηλικία του Σύμπαντος ήταν μόνο το ένα τρίτο από ό, τι είναι τώρα. Γενικό πλαίσιο (β): Εντύπωση καλλιτέχνη του GRB121024A. Είναι δυνατό να δείτε πίδακες που προκύπτουν από το ετοιμοθάνατο άστρο στο κέντρο της μαύρης τρύπας που σχηματίζονται. Το μπλε κύμα διαδίδεται από τον πίδακα που αντιπροσωπεύει η κυκλική πόλωση που ανιχνεύεται.

Στις 24 Οκτωβρίου 2012, παρατηρητήρια σε όλο τον κόσμο είχαν ειδοποιηθεί για μια τεράστια αστρική έκρηξη, το GRB121024A. 
Ωστόσο, μόνο το Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο, χρησιμοποιώντας το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του που βρίσκεται στη Χιλή, κατάφερε να λάβει ακριβείς πολωσιμετρικές μετρήσεις του φαινομένου. 
Τα στοιχεία που υπάρχουν για την έκρηξη, η οποία έλαβε χώρα περίπου 11.000 εκατομμύρια χρόνια πριν, έχουν καταστήσει δυνατή την ανοικοδόμηση για το πώς σχηματίζεται μια μαύρη τρύπα. 
Το έργο, το οποίο είχε τη συμμετοχή του ερευνητή Ikerbasque Javier Gorosabal, συν-διευθυντής του Associated Unit με το Ινστιτούτο Αστροφυσικής της Ανδαλουσίας / CSIC-UPV / EHU, έχει δημοσιευθεί στο διάσημο περιοδικό Nature.

Δεν υπάρχει άλλο γεγονός στο σύμπαν που μπορεί να ανταγωνιστεί την αναφορά της ενέργειας και την ένταση με αστρικές εκρήξεις στις εξωτερικές περιοχές του σύμπαντος και τα οποία είναι γνωστά ως LGRBs (Μακρινές Εκρήξεις Ακτίνων-γ): σε ένα μόλις δευτερόλεπτο μπορεί να εκπέμψει ένα μόνο GRB όσες εκατοντάδες αστέρια σαν τον ήλιο κατά τη διάρκεια 10.000 εκατομμυρίων ετών της ζωής τους.

Για την τελευταία δεκαετία, οι αστροφυσικοί έχουν στην κατοχή τους ισχυρές ενδείξεις ότι τα LGRBs συμβαίνουν όταν τα λεγόμενα τεράστια αστέρια από την έκρηξη· τεράστια αστέρια με μάζες έως εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου τα οποία, περιστρέφονται γρήγορα σε ένα άξονα περιστροφής.

Credit: Wiersema et al. 2014, Nature, DOI 10.1038/nature13237.

Εικόνα του GRB121024A λαμβάνονται με τη βοήθεια του πολωσίμετρου που είναι τοποθετημένο επί του μέσου FORS2 του VLT. Το πολωσίμετρο παρέχει δύο εικόνες για κάθε αντικείμενο στο οπτικό πεδίο. Τα πολωμένα αντικείμενα εμφανίζονται σημαντικά φωτεινότερα στη μία ζώνη από ό, τι στην άλλη. Τα μη-πολωμένα αντικείμενα, η συντριπτική πλειοψηφία, εμφανίζουν την ίδια ένταση στην άνω και κάτω ζώνη. Το αντικείμενο που επισημαίνεται με βέλος είναι το GRB121024A που εμφανίζεται με μια κυκλική πόλωση του 0,6%.

Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: phys.org