Το αστρονομικό «εγκληματολογικό» αποκαλύπτει πλανητικούς δίσκους στο αρχείο του Hubble

Credit: NASA/ESA, R. Soummer, Ann Feild (STScI)

Οι δύο εικόνες στην κορυφή αποκαλύπτουν δίσκους συντριμμιών γύρω από νεαρά αστέρια που αποκαλύφθηκαν σε αρχειακές εικόνες που λαμβάνονται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA. Η απεικόνιση κάτω από κάθε εικόνα παρουσιάζει τον προσανατολισμό των συντριμμιών δίσκων.

Οι αστρονόμοι, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA έχουν εφαρμόσει μια νέα τεχνική επεξεργασίας εικόνας για την απόκτηση του εγγύς υπέρυθρου φωτός διάσπαρτων φωτογραφιών από πέντε δίσκους που παρατηρούνται γύρω από νεαρά αστέρια στο Αρχείο Mikulski στη βάση δεδομένων διαστημικών τηλεσκοπίων. 
Αυτοί οι δίσκοι είναι αποκαλυπτικά στοιχεία για τους νεοσυσταθέντες πλανήτες.

Αν οι αστρονόμοι αρχικά έχασαν κάτι στην αναθεώρηση των στοιχείων τους, μπορούν να κάνουν νέες ανακαλύψεις, μέσω μιας επανάληψης προηγούμενων δεδομένων με νέες τεχνικές επεξεργασίας εικόνας, χάρη στον πλούτο των πληροφοριών που είναι αποθηκευμένος στο αρχείο δεδομένων του Hubble. 
Αυτό είναι που ο Rémi Soummer, του Επιστημονικού Ινστιτούτου Διαστημικού Τηλεσκοπίου (STScI) στη Βαλτιμόρη, MD, και η ομάδα του έκαναν πρόσφατα, σε κυνήγι για τους κρυφούς θησαυρούς του Hubble.

Τα αστέρια, ήταν ο αρχικός στόχος για την υπέρυθρη κάμερα του Hubble και Πολλαπλών- Αντικειμένων Φασματόμετρου (Nicmos) με βάση την ασυνήθιστες υπογραφές θερμότητας που λαμβάνεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA και τον Υπέρυθρο Αστρονομικό Δορυφόρο που εκτοξεύθηκε το 1983. 
Τα προηγούμενα δεδομένα που παρείχαν ενδιαφέρουσες ενδείξεις σκονισμένων δίσκων, θα μπορούσε να υπάρχουν γύρω από αυτά τα αστέρια. 
Μικρά σωματίδια σκόνης στους δίσκους θα μπορούσαν να σκορπίσουν το φως και ως εκ τούτου οι δίσκοι να γίνουν ορατοί. 
Αλλά όταν το Hubble είδε για πρώτη φορά τα αστέρια στο διάστημα μεταξύ 1999 και 2006, δεν ανίχνευσε δίσκους στις εικόνες Nicmos.

Πρόσφατα, με βελτιώσεις στην επεξεργασία εικόνας, συμπεριλαμβανομένων των αλγορίθμων που χρησιμοποιούνται για το λογισμικό αναγνώρισης προσώπου, ο Soummer και η ομάδα του επανεξέτασαν τις αρχειοθετημένες εικόνες. 
Αυτή τη φορά, μπορούσαν σαφώς να δουν τα συντρίμμια δίσκων και ακόμη να καθορίσουν το σχήμα τους.

«Τώρα, με αυτές τις νέες τεχνολογίες επεξεργασίας εικόνας, μπορούμε να πάμε πίσω στο αρχείο και να διεξάγουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό, τι ήταν προηγουμένως δυνατόν με τα στοιχεία της έρευνας Nicmos», δήλωσε ο Dean Hines της STScI.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: phys.org